गोपिकृष्ण रेग्मी, उपाध्यक्ष, प्रेस युनियन स्याङ्जा- धार्मिक आस्था, सांस्कृतिक चेतना र सामाजिक सौहार्दको मिठो संगम बनेर २०८२ सालको साउन महिनामा सुरु भएको वालिङ बोलबम यात्रा केवल गन्तव्यको यात्रामात्र रहेन; यो जीवन भित्रको यात्राको पुनरावलोकन बन्यो।
वालिङको केदारनाथ मन्दिरबाट शुभारम्भ गरिएको सातदिने यात्रामा हामी ७९ जना भक्तजन ३ वटा एसी लक्जरी बसमा समाहित भयौं – व्यापारी, वकिल, स्वास्थ्यकर्मी , प्राध्यापक, पत्रकार, सुरक्षाकर्मी, कलाकारलगायत विविध पेशामा आवद्ध मनहरू। सबैको उद्देश्य एउटै – भोलेनाथको दर्शन, धर्म, प्रकृति र देशको आत्मा अनुभूत गर्नु।
यात्रा प्रारम्भ: केदारनाथको आँगनबाट
साउन ४ गते बिहान, केदारनाथ मन्दिरको आँगनमा ‘हर हर महादेव’को गुञ्जनसँगै यात्राले गति लियो। सामूहिक उत्साह, भक्तिभाव र अनुशासित व्यवस्थापनले यात्रा प्रारम्भमै नयाँ ऊर्जा भरिएको थियो।
गन्तव्यहरू: जहाँ देशको रूप र रङ देखियो
यात्राले लमजुङको राइनस नगरपालिका हुँदै सर्वोदय नाथधामबाट गोरखा, चितवन, धादिङ, काठमाडौँ, भक्तपुर, ललितपुर, काभ्रे, सिन्धुपाल्चोक, रामेछाप, दोलखा, कालिन्चोक, जिरी र सैलुङको हरित टाकुरासम्म पुग्यो।
दोलखाको चरिकोटमा कालिन्चोक भगवतीको दर्शन, भिमेश्वर महादेवको पुजा, जिरीको जिरेश्वर मन्दिरमा आराधना, अनि सैलुङका १०८ टाकुरामा उभिएर हेर्दा लाग्थ्यो – यही हो देशको असली सौन्दर्य, जसलाई हामीले वर्षौंदेखि ओझेलमा पार्दै आएका छौं।
प्रकृति र पूजा: समर्पणको संयोजन
नदी किनारमा स्नान गर्दै जल–फूल शिवजीलाई अर्पण गर्ने परम्परा यात्राको मूल आत्मा थियो।
बिहान बिहान स्वयं तरकारी काटेर, खाना बनाएर, सामूहिक भोज खाँदै, बेलुकीको भजन-कीर्तनमा सहभागी हुँदै, गायक बुद्धिसागर बस्यालको लोकगीतमा रम्दै हामीले यात्रा नभई जीवन नै बाँडेका थियौं।
देशको अनुहार नजिकबाट
यस यात्राले हामीलाई देशको भुइँ यथार्थसँग जोडिदियो।
🚧 कच्ची सडक,
🚰 खानेपानीको अभाव,
🏥 आधारभूत स्वास्थ्य सेवा,
📚 ग्रामीण शिक्षा,
🌾 र कृषिमा सम्भावना देखेर फर्किंदै गर्दा
हामीले “पहिले देश, पछि विदेश” भन्ने अठोट बोकेको थियौं।
हिलो, पहिरो र झरीका बीच श्रद्धा
प्रकृतिका चुनौतीहरूसँग सामना गर्दै, झरी, हिलो र पहिरोलाई पार गर्दै पनि भक्तजनको मन अडिएको थियो – सच्चा समर्पण यही हो। धार्मिक यात्रा मात्र होइन, संस्कार र सहिष्णुताको पाठशाला बनेको थियो यो यात्राले।
समापन: अनुभूतिको गहिरो छाप
साउन १० गते, वालिङ फर्किंदा, थकाइभन्दा बढी यात्राका पलहरू आँखामा थिए –
– जिरीका बादलले छोपिएको आकाश
– कालिन्चोकको टाकुरामा उभिएर गरिएको प्रार्थना
– सैलुङका टाकुराबाट देखिएको देशको नक्सा
– अनि साथ पाएका ती मित्रहरूको आत्मीयता।
यो यात्रा मेरो लागि देश चिन्ने आँखा, धर्म बुझ्ने मन र सामूहिकताको शक्ति अनुभूति गर्ने अवसर बन्यो।
🙏 अन्तमा, यो अद्भुत यात्रा सफल बनाउन अहोरात्र खटिनुहुने वालिङ बोलबम समितिका पदाधिकारीहरूप्रति हृदयदेखि आभार प्रकट गर्न चाहन्छु।
🙏 र सहयात्री सबैप्रति – तपाईंहरू बिना यो यात्रा केवल एक मार्गमात्र हुनेथियो, जीवन हुँदैनथियो।
जय शम्भो! जय भोलेनाथ! बोलबम!! जय नेपाल!!
थप समाचार
बिद्यार्थी जीवनमा राजनीति यात्रा
बौद्ध धर्मदर्शनमा आर्य अष्टाङ्गिक मार्ग
